Forum strony www.multipasko.pl [Regulamin]


Dodaj wpis w tym temacie
Spis tematów
Login:

Hasło:
Strona: 1 2 ... 20 21 22 ... 62 63
Wyślij wiadomość do admina

Przewiń wpisy ↓

Nie przegrywajmy z np.... rakiem...

2020-03-03 (08:27)

status rychfer
Data rejestracji: 2006-06-11
Ilość postów: 1424

2078
wpis nr 1 277 089
[ CZCIONKA SPECJALNA ]

Wyleczenie z nowotworu mózgu dietą dr Dąbrowskiej
https://www.youtube.com/watch?v=azpNnpIYdB8

DIETA dr Ewy Dąbrowskiej grupa Członkowie · 88 110
https://www.facebook.com/groups/161236554372996/
2020-03-03 (10:40)

status rychfer
Data rejestracji: 2006-06-11
Ilość postów: 1424

2078
wpis nr 1 277 110
[ CZCIONKA SPECJALNA ]


https://tiny.pl/tv2kw
2020-03-03 (22:53)

status rychfer
Data rejestracji: 2006-06-11
Ilość postów: 1424

2078
wpis nr 1 277 207
[ CZCIONKA SPECJALNA ]

APTEKA PANA BOGA

http://www.katolickaradiestezja.pl/wp-content/uploads/2019/01/Apteka-Pana-Boga-Maria-Treben.pdf?fbclid=IwAR17pOV-dqW-dFbm1LbCWCoViggvU93Wbpp4W370VRxRj5rU0XYQ8QB4owQ
2020-03-04 (13:05)

status rychfer
Data rejestracji: 2006-06-11
Ilość postów: 1424

2078
wpis nr 1 277 283
[ CZCIONKA SPECJALNA ]

Naturalne sposoby przeciw koronawirusie

https://www.youtube.com/watch?v=De1ME81fpn8&feature=push-u-sub&attr_tag=AnyWBWzFmxys5l-0%3A6
2020-03-07 (21:26)

status rychfer
Data rejestracji: 2006-06-11
Ilość postów: 1424

2078
wpis nr 1 277 865
[ CZCIONKA SPECJALNA ]

Gdyby ktoś chciałby się ze mną skontaktować to: SP4TVL KLC 14 LC
Moje dane i kontakt to w alfabecie Morse'a :
-.... ----- ...-- ----. --... .---- ....- ..--- -.... / .-.-.- / .--. .-. --- ... --.. ..-.. / -.. --.. .-- --- -. .. -.-.. --..-- / --- -.. .--. --- .-- .. . --
2020-03-07 (21:46)

status Robin Hood
Data rejestracji: 2009-07-12
Ilość postów: 7786

4895
wpis nr 1 277 873
[ CZCIONKA SPECJALNA ]

https://www.youtube.com/watch?v=GZfoL2nhfNM&t=359s
każdy musi sam zadecydować tak lub nie.

Osobiście znam kobietę miała raka piersi stadium IIB,
najpierw chemioterapia ,potem radioterapia i operacja usunięcia guza
bez usuwania piersi.Właśnie w czerwcu 2020 minie 10 lat i żyje bez problemów choć musi na pewne sprawy uważać po usunięciu sporo węzłów chłonnych.

Druga znajoma ,rozpoznanie raka kości.
Chemia ,radioterapia a po roku i 2 miesiącach od diagnozy marny koniec
i kremacja. Kolejny przykład na YT to nowotwór u kobiety w IV stadium
z wieloma przerzutami. Poczytała w internecie i decyzja ,żadnej chemii ,żadnego leczenia szpitalnego.
Przeżyła bodajże 3,5 roku prawie bez żadnych bolesnych dolegliwości nawet pod koniec zycia urządziła sobie 4 miesięczna wyprawę wokół całej Australii.
2020-03-11 (06:54)

status edi8
Data rejestracji: 2007-04-03
Ilość postów: 41774

2623
wpis nr 1 278 488
[ CZCIONKA SPECJALNA ]

Nie pił, nie palił, prowadził zdrowy i aktywny tryb życia.
Dlaczego zachorował na raka?
https://www.youtube.com/watch?v=NIZ7BDBhr-0
2020-03-11 (09:45)

status edi8
Data rejestracji: 2007-04-03
Ilość postów: 41774

2623
wpis nr 1 278 512
[ CZCIONKA SPECJALNA ]


Jerzy Jaśkowski - Unikajcie routerów Wi Fi i smartfonów, te urządzenia są silnie rakotwórcze!
https://www.youtube.com/watch?v=7hZhmjNbVfU
2020-03-11 (19:42)

status edi8
Data rejestracji: 2007-04-03
Ilość postów: 41774

2623
wpis nr 1 278 611
[ CZCIONKA SPECJALNA ]


Olejki eteryczne na układ odpornościowy - rozmowa z Eweliną Frihauf
https://www.youtube.com/watch?v=z_zFi5vnYEQ
2020-03-11 (20:13)

status jac11
Data rejestracji: 2011-06-23
Ilość postów: 7982

13094
wpis nr 1 278 615
[ CZCIONKA SPECJALNA ]

Czy to prawda ze koronawirus powstal na zlecenie zusu?
2020-03-11 (20:25)

status nowy35
Data rejestracji: 2005-04-23
Ilość postów: 2754

898
wpis nr 1 278 618
[ CZCIONKA SPECJALNA ]

z czatu
K30 2020-03-11 (19:39) waalwijk

pracuje w Holandii na rozładunku kontenerów, głównie z Chin,
mówił że u niego w firmie fama że to sprawka Stanów żeby spowolnić gospodarke Chin
Stany są mocno zadłużone w Chinach, inaczej mówiąc - Chiny mają Stany w garści.
2020-03-12 (13:28)

status edi8
Data rejestracji: 2007-04-03
Ilość postów: 41774

2623
wpis nr 1 278 747
[ CZCIONKA SPECJALNA ]

Koronawirus
A JEDNAK BROŃ BIOLOGICZNA!!! - Ewa Pawela
https://www.youtube.com/watch?v=_ksbbC-IKe8
2020-03-12 (13:50)

status edi8
Data rejestracji: 2007-04-03
Ilość postów: 41774

2623
wpis nr 1 278 751
[ CZCIONKA SPECJALNA ]

Popularny barwnik wywołuje raka. Jest w każdym produkcie spożywczym

Dodatek spożywczy E171 (dwutlenek tytanu) wywołuje ogromne zmiany w jelitach i ma ogromny wpływ na aktywność wielu genów – to prowadzi z kolei do powstawania nowotworów złośliwych. Można go często spotkać w produktach spożywczych.

Jest na przykład w mleku, gumach do żucia, majonezie, konserwach rybnych i wypiekach. Mogłoby się wydawać, że jest to zwykły barwnik spożywczy, ale wywołuje on choroby nowotworowe.

Rakowi towarzyszy wiele symptomów, które mogą pomóc zdiagnozować chorobę na początkowych etapach. Pojawia się uczucie ciężkości, rozwolnienie albo wręcz na odwrót zaparcia. Może występować także uczucie chronicznego zmęczenia.

Co ciekawe mężczyźni mają wyraźniejsze symptomy. Brytyjscy naukowcy zwracają uwagę na utratę wagi, wysypki w obrębie klatki piersiowej, odkrztuszanie krwi przy silnym kaszlu, zmianę kształtu jednego z jąder. Jeśli chory w czasie załatwiania potrzeb fizjologicznych zaobserwował krew, może to świadczyć, że komórki rakowe zaatakowały pęcherz lub jelita.
http://alexjones.pl/aj/aj-inne/aj-drobne-informacje/item/147935-popularny-barwnik-wywoluje-raka-jest-w-kazdym-produkcie-spozywczym
2020-03-18 (14:05)

status edi8
Data rejestracji: 2007-04-03
Ilość postów: 41774

2623
wpis nr 1 279 828
[ CZCIONKA SPECJALNA ]

W śpiączce

Osoba, która była pod moją opieką, nie zmarła jedynie z powodu koronawirusa. Chorowała już wcześniej, onkologicznie, więc jej system odpornościowy był bardzo osłabiony. Praktycznie nie było dla niej nadziei na wyzdrowienie.

Śmierć człowieka to zawsze intymny, delikatny temat, dlatego nie chcę więcej opowiadać o tej sytuacji. Powiem tylko, że w pewnym momencie, gdy nie było już szans na uratowanie chorej osoby, lekarze wprowadzili ją w stan śpiączki.

Czy cierpiała? Z praktyki wiem, że niejednokrotnie ludzie, którzy byli w takiej śpiączce, po wybudzeniu doskonale zdawali sobie sprawę z tego, co się z nimi działo, słyszeli nasze głosy. I powtarzali całe rozmowy, jakie toczyliśmy nad ich głowami. Doskonale też pamiętali, z czego czasem żartowaliśmy. A przecież bywało, że leżeli w takim stanie całymi tygodniami.

https://kobieta.onet.pl/wiadomosci/koronawirus-w-polsce-jak-wyglada-leczenie-pacjentow-z-koronawirusem/8xcm06q
2020-03-18 (21:28)

status kociurek
Data rejestracji: 2017-07-07
Ilość postów: 458

15357
wpis nr 1 279 899
[ CZCIONKA SPECJALNA ]

Słyszeliście o ormusie, - ( ORMUS )
Jak zrobić orme z każdego metalu i nie tylko.
========================

(12) Zgłoszenie patentowe Wielkiej Brytanii (19) GB (11) 2 219 995 (13) A
(43) Data publikacji 28.12.1989

(21) Wniosek nr 8914216.0
(22) Data zgłoszenia 21.06.1989
(30) Dane priorytetowe
(31) 209297 (32) 21.06.1988 (33) USA
383173 07.06.1989

(71) Wnioskodawca
Concord Research Corporation
(Incorporated In the USA - Arizona)
15650 North Black Canyon Highway, Phoenix
Arizona 85023, United Slates of America
(72) Wynalazca
David Radlus Hudson
(74} Agent i / lub adres do doręczeń
Gallafent & Co
8 Staple Inn, Londyn, WC1V 7QH Wielka Brytania
(51) INT CL.
C21D 10/00
(52) UK CL (edycja J)
C1A AG11 AG19 AG22 AG23 AG25 AG26 AG28
AG29 AG3 AG6 AG9 APC
(56) Cytowane dokumenty
Żaden
(58) Pole wyszukiwania
UK CL (edycja J) C1A APC
Wyszukiwanie on-line światowego indeksu patentowego Derwent

(54) Niemetalowe, monoatomowe formy elementów przejściowych
(67) Stabilne, niemetaliczne, orbitalnie przestawione monoatomowe elementy przejściowe wybrane z grupy obejmującej kobalt, nikiel, miedź, srebro, złoto, pallad, platynę, ruten, rod, iryd i osm mające dublet w widmie w podczerwieni między 1400 i 1600 cm -1i opisano otwór orbitalny lub otwory dzielące energię z elektronem lub elektronami. Materiały te mają szczególne zastosowanie w tworzeniu katalizatorów, ceramiki wysokotemperaturowej, materiałów ogniotrwałych, materiałów odpornych na korozję i wykazują właściwości nadprzewodnictwa w wysokiej temperaturze i wytwarzania energii. Materiały są wytwarzane albo z rud, które nie są analizowane za pomocą konwencjonalnych instrumentów dla żadnego ze wspomnianych metali przejściowych i szlachetnych, lub przez konwersję czystych metali lub soli metali tych pierwiastków w orbitalnie uporządkowane gatunki monoatomowe.
 
 



Przynajmniej jeden rysunek pierwotnie złożony był nieformalny, a reprodukowany tu wydruk pochodzi z późniejszej kopii formalnej.

- 1 -
FORMY NIEMETALICZNE, MONOATOMICZNE
ELEMENTY PRZEJŚCIOWE
Wynalazek dotyczy monoatomowych form niektórych metali przejściowych i metali szlachetnych, a mianowicie złota, srebra, miedzi, kobaltu, niklu i sześciu elementów z grupy platynowców. Bardziej szczegółowo, niniejszy wynalazek dotyczy oddzielenia wspomnianych wyżej elementów przejściowych i metali szlachetnych od materiałów występujących w naturze w ich oranżowo uporządkowanych formach monoatomowych, a także przygotowania wspomnianych wyżej elementów przejściowych i metali szlachetnych w ich oranżacyjnie uporządkowanych formach monoatomowych z ich handlowego metalu formy. Materiały według tego wynalazku są stabilnymi, zasadniczo czystymi, niemetalicznymi postaciami wyżej wymienionych elementów przejściowych i metali szlachetnych, i mają do tej pory nieznaną rearanżację elektronów na orbitach „d”, „s” i puste „orbitale” .
Wynalazek dotyczy także odzyskiwania metalicznej postaci każdego z wyżej wymienionych elementów przejściowych i metali szlachetnych z oranicznie uporządkowanych form monoatomowych.

- 2 -
Do celów niniejszego wniosku stosuje się następujące definicje: pierwiastki przejściowe („metale T”) oznaczają postać metaliczną lub kationową złota, srebra, miedzi, kobaltu i niklu oraz sześć elementów z grupy platynowców, tj. Platyny, pallad, rod, iryd, ruten i osm; i "ORME" oznacza O rbitally R earranged M onoatomic E formy lemental każdego z T metali.
TŁO WYNALAZKU
Chemicy nieorganiczni pracujący z rozpuszczalnymi solami metali szlachetnych do niedawna zakładali, że metale rozpuszczono w postaci wolnych jonów w roztworach wodnych. W latach sześćdziesiątych XX wieku, wraz z pojawieniem się większych możliwości analitycznych, ustalono, że wiele pierwiastków, a zwłaszcza metale przejściowe, są obecne w roztworach wodnych jako klastry atomów związane metal-metal.
Złoty metal, który został rozpuszczony w aqua regia, a następnie przekształcony w chlorek złota przez wielokrotne odparowanie HCl w celu usunięcia azotanów, jest powszechnie nazywany roztworem chlorku kwasowego AuCl 3 lub HAuCl 4 . Stwierdzono, że odzysk złota metalicznego z roztworu utworzonego z aqua regia jest trudniejszy w stosunku do ilości HNO 3 zastosowanego w początkowych procedurach rozpuszczania. Nie jest jednak powszechnie zrozumiałe, dlaczego złoto rozpuszczone w mniejszej ilości HNO 3 łatwiej jest zredukować do metalu z roztworu chlorku niż złoto rozpuszczone przy użyciu większej ilości HNO 3. Złoto w obu roztworach ogólnie uważa się za obecne w postaci wolnego kationu złota.
Teraz większość chemików, którzy regularnie obchodzą się z chlorkami złota, uznaje, że metaliczny złoto przestaje się dezagregować po usunięciu HNO 3 i w rzeczywistości może ponownie agregować w określonych warunkach i wytrącać się z roztworów HCl jako metal. To rozpoznanie doprowadziło do odkrycia, że sole złota metalu będą istnieć roztworów HCI pochodzący z metali jak grupy Au 2 Cl 6 Au 3 Cl 9 ,

- 3 -
Au 4 Cl 12 , do Au 33 Cl 99 . Te sole klastrowe są w rzeczywistości w roztworze z HCl i wodą i będą wymagały różnych procedur chemicznych związanych z problemami oczyszczania lub reakcjami utleniania-redukcji, w zależności od stopnia skupienia.
W szczególności łatwo jest przeprowadzić redukcję skupisk złota zawierających więcej niż 11 atomów metalu, ponieważ same atomy są oddalone od siebie w soli, podobnie jak ich odstępy w samym metalu przed rozpuszczeniem. Redukcja soli chlorkowej do metalu wymaga zatem prostej redukcji redukcyjnej chlorków, które są przyłączone do metalowej grupy. Obecnie wiadomo, że odzyskiwanie metali szlachetnych z roztworów wodnych jest znacznie trudniejsze, gdy rozmiar gromady staje się coraz mniejszy, lub w rzeczywistości, gdy metal lepiej „rozpuszcza się”.
Na podstawie badań zachowania złota i innych metali przejściowych w roztworze obecnie uważa się, że wszystkie takie metale mają agregacje atomowe i występują jako co najmniej okrzemki w normalnych warunkach rozpuszczania. W wyniku rozpuszczania kwasu lub silnej zasady, metal przejściowy zwykle nie rozpuszcza się poza okrzemką z powodu wyjątkowo silnego wiązania międzyatomowego di or. Na przykład złoty atom ma orbitalną konfigurację elektronową z pojedynczym atomem d 10 s 1 . Gdy sole złota pochodzą z metalu posiadającego wiązanie złoto-złoto, sole zawierają bardzo ściśle związane okrzemki lub większe skupiska złota. Zgodnie z normalną chemią kwasu wodnego stosowaną do metali przejściowych, roztwory metali zawsze będą zawierać dwa lub rozdarte atomy w postaci skupienia.
W przypadku analizy instrumentalnej, takiej jak absorpcja atomowa, fluorescencja rentgenowska lub spektroskopia emisyjna w roztworach zawierających metale przejściowe, analizy te oparte są na przejściach elektronicznych. Fakt, że orbitalny elektron zachodzi na siebie występuje w związanym metalu z metalem

- 4 -
sól pozwala na analizę wielu takich samych charakterystycznych pominięć jak sam metal.
OGÓLNY OPIS WYNALAZKU
Podczas wysiłków w celu przeprowadzenia ilościowego analitycznego rozdziału metali przejściowych od materiałów naturalnie występujących, odkryto, że ORME istnieją naturalnie i znajdują się w solach z metalami alkalicznymi i / lub metalami ziem alkalicznych, z których wszystkie są połączone z wodami hydratacji i zwykle występują z krzemionka i tlenek glinu. ORME są również często kojarzone z siarczkami i innymi kompozycjami mineralnymi.
Odkryto, że ORME można również wytwarzać z dostępnych w handlu T-metali. Dla ułatwienia opisu wynalazek zostanie opisany przede wszystkim przez przygotowanie złotego ORME („G-ORME”) z dostępnego w handlu metalicznego żółtego złota.
Atomy każdego ORME nie mają nachodzenia na orbitę elektronową, podobnie jak odpowiadające im skupiska T-metali. ORME nie wykazują zatem takich samych charakterystycznych emisji odpowiadającego im metalu T, gdy są poddawane analizie za pomocą instrumentów zależnych od przejść elektronicznych. Dlatego ORME muszą być identyfikowane na nowe sposoby, które dotychczas nie były wykorzystywane do identyfikacji metali.
Przygotowano roztwór metalicznego złota w kolorze aqua regia. To rozwiązanie zawiera skupiska chlorków złota o losowej wielkości i stopniach agregacji. Do roztworu dodaje się HCl i kilkakrotnie odparowuje z dużym nadmiarem NaCl (20: 1 moli Na do moli Au) do wilgotnych soli. Dodanie NaCl umożliwia ewentualne powstawanie NaAuC L4 przecież HNO 3 usuwa się z roztworu. Sód, podobnie jak złoto, ma tylko jeden niesparowany elektron S i odpowiednio tworzy skupiska co najmniej dwóch atomów. Sód jednak nie pokrywa się orbitalnie z atomem złota, ponieważ nie ma elektronów d, co powoduje reakcję powierzchniową

- 5 -
między atomami sodu i atomami złota. Powoduje to osłabienie stabilności skupienia złoto-złoto i powoduje ostateczne utworzenie liniowego wiązania sodowo-złotego o osłabionej aktywności orbitalnej w poszczególnych atomach złota. Związek sodowo-złoty, powstały w wyniku wielokrotnego odparowywania do soli, zapewni chlorek sodowo-złoty. Uważa się, że w tych solach sód i złoto są naładowane dodatnio, tj. Utraciły elektrony: a chlor jest ujemny, tj. Zyskał elektrony. Gdy sole zostaną rozpuszczone w wodzie, a pH powoli dostosuje się do neutralnego, powoli nastąpi pełne nawodnienie okrzemki sodowo-złotej i chlorek zostanie usunięty z kompleksu. Chemiczna redukcja roztworu sodu-złota powoduje powstanie aurydu sodu. Ciągłe nawodnienie powoduje oderwanie atomu złota od sodu i ostateczne utworzenie protonowanego aurydu złota w postaci szarego osadu. Późniejsze wyżarzanie wytwarza G-ORME. G-ORME ma przegrupowanie elektronów, dzięki czemu uzyskuje otwór lub otwory orbity, które dzielą energię z elektronem lub elektronami. To parowanie zachodzi pod wpływem pola magnetycznego zewnętrznego względem pola elektronów.
G-ORME są stabilne i posiadają silne międzyatomowe odpychające siły magnetyczne w stosunku do ich sił przyciągających. Stabilność G-ORME wykazuje wyjątkowe właściwości termiczne i chemiczne. Biały materiał podobny do soli, który powstaje z G-ORME po obróbce halogenami, a biały materiał przypominający tlenek powstaje, gdy G-ORME poddaje się działaniu dymiącego HClO 4 lub dymiącego H 2 SO 4są niepodobne do T-metalu lub jego soli. G-ORME nie będzie reagować z cyjankiem, nie zostanie rozpuszczony przez aqua regia i nie zwilży ani nie połączy się z rtęcią. Nie ulega również spiekaniu w temperaturze 800 ° C w warunkach redukujących i pozostaje amorficznym proszkiem w temperaturze 1200 ° C. Te cechy są sprzeczne z tym, co obserwuje się dla metalicznego złota i / lub soli skupisk złota. G-ORME wymagają bardziej ujemnego potencjału niż -2,45

- 6 -
v, która ma zostać zmniejszona, potencjał, którego nie można osiągnąć przy pomocy zwykle znanej chemii wody.
Silne międzyatomowe siły odpychające wykazują, że G-ORME pozostają w postaci proszku w 1200 ° C. Zjawisko to wynika z anulowania normalnych sił przyciągania wynikających z interakcji netto między ekranowanymi, sparowanymi elektronami i nieekranowanymi, niesparowanymi elektronami si i d walencyjnymi. G-ORME nie mają niesparowanych elektronów walencyjnych, dlatego też nie mają tendencji do agregacji, podobnie jak gromady złota, które zawierają jeden lub więcej niesparowanych elektronów walencyjnych.
G-ORME można przekształcić w metaliczne złoto, z którego zostały utworzone. Ta rekonwersja odbywa się poprzez przegrupowanie oksydacyjne, które usuwa wszystkie sparowane elektrony walencyjne wraz z ich elektronami z parami wakatowymi, a następnie uzupełnia orbitale d i s niesparowanymi elektronami, aż do uzyskania odpowiedniej konfiguracji dla T-metalu.
To przegrupowanie oksydacyjne odbywa się poprzez poddanie G-ORME dużemu potencjałowi ujemnemu w obecności elementu dostarczającego elektrony, takiego jak węgiel, tworząc w ten sposób wiązanie chemiczne element metal-węgiel. Aby mogło nastąpić to wiązanie metal-węgiel, węgiel musi zapewniać poziome usuwanie pustej powierzchni orbitalnej ORME. Węgiel działa jak chemiczny punkt podparcia. Gdy wiązanie element-węgiel jest redukowane przez dalsze zmniejszenie potencjału, węgiel otrzymuje elektron redukujący, a następnie pionowo wstawia ten elektron redukujący poniżej orbitali elementu, tworząc w ten sposób metaliczne złoto.
Powyższy ogólny opis wytwarzania G-ORME z dostępnego w handlu złota metalicznego ma zastosowanie w równym stopniu do przygotowania pozostałych ORME, z wyjątkiem wymaganej specyficznej energii potencjalnej i zastosowania powstającego azotu (N) zamiast węgla do konwersji drugiego ORME do swojej składowej postaci metalicznej. Energie właściwe mieszczą się w zakresie od -1,8 V do -2,5 V de-

- 7 -
w oczekiwaniu na konkretny element. Alternatywnie to przegrupowanie można osiągnąć chemicznie poprzez reakcję NO gazu z ORME T-metalowymi innymi niż złoto. Tlenek azotu jest wyjątkowy, ponieważ posiada niezbędny potencjał chemiczny, a także pojedynczy niesparowany elektron.
TEORIA FORMACJI ORMES
Metale T mogą posiadać przegrupowanie elektronów między orbitalami d i s, jak widać na RYSUNKU 1 rysunku, który wykreśla główną liczbę kwantową w stosunku do liczby atomowej. Obszary w ramkach oznaczone A, B i C ustalają, że energie elektronów 3d miedzi i kobaltu są bardzo zbliżone do tego samego poziomu energii, co energie elektronów 4s. Energie elektronów 4d srebra i rodu są prawie identyczne jak 5s; energie orbitalne, a energie złota 5d i elektronu irydu zbliżają się do energii poziomu 6s. Bliskość pasm energetycznych metali T czyni je wyjątkowymi w stosunku do innych pierwiastków. Ta bliskość umożliwia łatwiejsze przejście do ich najniższego stanu energetycznego, jak opisano poniżej.
Gdy dwa atomy metalu przejściowego są ze sobą związane, mogą wiązać się lub wiązać albo wiązać się. Gdy wiązanie dwóch atomów jest oddalone od siebie, ich odległości atomowe są większe, a zatem ich gęstość jest mniejsza niż w przypadku wiązania zarówno d, jak i s. Ilość d wiązania orbitalnego jest wprost proporcjonalna do wielkości klastra. Dlatego klaster z pojedynczym atomem będzie miał mniejszą aktywność wiązania d i większą aktywność wiązania s niż klaster z 7 lub więcej atomami. Dodatkowo; stabilność chemiczna mniejszych klastrów jest znacznie mniejsza niż w przypadku metalu, ponieważ po osiągnięciu wiązania orbitalnego wiązanie s staje się bardziej stabilne poprzez zachodzenie na siebie dwóch poziomów energii.
Wiadomo, że istnieje rozmiar krytyczny, w zakresie 3-20 atomów, dla Pd II, Ag I i Au III, w drodze

- 8 -
na przykład, co jest konieczne do osadzania metalu z roztworu. Ponieważ liczba atomów w zestawie T metalu zmniejsza się przez ciągłe odparowywanie w obecności NaCl, roztwór staje się roztwór okrzemki, które w przypadku złota reprezentowane Au -1 - Au +1 tj Au -1 spojonych do Au +1 . Uzasadnienie tej reprezentacji złotego okrzemki opiera się na fakcie, że pojedynczy atom złota ma dziwny elektron spinowy, podobnie jak rod, iryd, złoto, kobalt i miedź metali T. W dwuatomie złota dwa dziwne spinowe elektrony znajdują się na jednym z dwóch atomów, ale nie na obu. Tak więc diatom złota powstaje przez wiązanie między atomem auralnym (Au +1 ) a auridem (Au -1) atom.
Niniejszy wynalazek umożliwia zerwanie wiązania diatomowego przez wprowadzenie elementu bardziej elektro dodatniego, takiego jak sód lub dowolne pierwiastki alkaliczne lub ziem alkalicznych, które nie mają zdolności nakładania się orbitalnego. Ten pierwiastek zastępuje fazę Aur (Au +1 ), tworząc w tym przypadku aurid sodu. W efekcie sód osłabia d nakładające się na orbitę energie między atomami złotego okrzemki, a także podnosząc elektron orbitalny w kierunku orbity, tworząc w ten sposób potencjał ujemny na powierzchni atomu. Ten ujemny potencjał umożliwia interakcję orbity z wodą zaabsorbowaną chemicznie poprzez oddawanie i odbiór elektronów.
Azydek sodu, gdy jest w roztworze wodnym o pH zbliżonym do neutralnego lub zbliżonym do niego, tworzy wodorotlenek sodu i monomeryczny rozpuszczalny w wodzie aurid. Auryd monomeryczny (Au -1 ) jest niestabilny i dąży do niższego stanu energetycznego, który jest reprezentowany przez częściowe wypełnienie orbitali d i s. Ten niższy stan energetyczny z większą stabilność uzyskuje się z donorem elektronów i zdolności usuwania H 2 O.
Woda może działać, usuwając elektrony. Cząsteczki wody mają ładunek netto i łączą się ze sobą w klastrach pionowych, dzięki czemu 18-cząsteczkowy klaster wodny może pomieścić skumulowany potencjał -2,50 V. Potencjał klastra molekularnego wody przy prawie neutralnym pH jest wystarczający

- 9 -
w celu usunięcia elektronu z orbity d i utworzenia dodatniej dziury, umożliwiając parowanie między przeciwnymi spinowymi elektronami z orbitali d do s. Istnienie parowania elektronów potwierdza analiza w podczerwieni, zilustrowana na RYSUNKU 4 , która identyfikuje ruchy wibracyjne i obrotowe spowodowane wymianą energii między tymi dwoma elektronami zwierciadlanymi.
Próba kwantyfikacji liczby elektronów pozostających w ORME jest niezwykle trudna ze względu na elektrony utracone w wyniku utleniania, obróbki termicznej oraz niezdolność, z wyjątkiem teorii, do kwantyfikacji par elektronów przy użyciu kwantów elektronów. Ustalono jednak, że ORME nie ma elektronów walencyjnych dostępnych do standardowych analiz spektroskopowych, takich jak absorpcja atomowa, spektroskopia emisyjna lub spektroskopia plazmy indukcyjnie sprzężonej. Ponadto fluorescencja rentgenowska lub rentgenowska spektrometria dyfrakcyjna nie będą reagować tak samo, jak w przypadku metali T w standardowej analizie. Istnienie ORME, chociaż nie można go bezpośrednio zidentyfikować na podstawie wyżej wspomnianych standardowych analiz, można scharakteryzować za pomocą widm w podczerwieni (IR) przez dublet, który reprezentuje energię wiązania par elektronów w ORME.-1 dla ORME rodu. Dublet dla pozostałych ORME wynosi od około 1400 do 1600 cm -1
Po H 2 zmniejszenie indywidualnych monoatom element pojedynczy jonów wodoru mogą lub nie mogą wytwarzać IR dublet zależności od normalnej konfiguracji elektronowej elementu. Elementy zwykle zawierający y 1 konfigurację T-metal nie wytwarzają dublet IR po H 2 redukcji. Elementy o konfiguracji metalicznej s 2 T, takie jak Ir (d 7 s 2 ), wytwarzają dublet.
Wyżarzanie termiczne do 800 ° C, a następnie schładzanie do temperatury otoczenia w atmosferze gazu He lub Ar w celu usunięcia chemicznie związanego protonu wodoru wytworzy ORME zawierające dwupoziomowy układ wynikający z parowania elektronów w obrębie pojedynczego atomu. Jeśli to wyżarzanie

- 10 -
odbywa się przy braku zewnętrznego pola magnetycznego, a następnie parowanie elektronów wytwarza charakterystyczne dublety. Para elektronów będzie związana na orbitałach walencyjnych atomu. Jeśli wyżarzanie odbywa się w obecności zewnętrznego pola magnetycznego, w tym pola magnetycznego ziemi, ruch kwantowej pary elektronów może być wytwarzany i utrzymywany w zakresie od jednego gausa do około 140 gausów w przypadku Ir, a zatem nie Dublet IR zostanie wykryty w tym wynikowym stanie kwantowym.
Stan graniczny stanu ORME jest zdefiniowany zgodnie z niniejszym wynalazkiem jako „S-ORME”. S-ORME jest najniższym stanem, w którym mogą istnieć monoatomy, a zatem jest najbardziej stabilną formą pierwiastków T ORME jest elektronicznie przestawiony i sparowany elektronowo, ale w stosunku do czasu nie osiągnął najniższego całkowitego stanu energetycznego S-ORME.
Wykrywanie dubletów nie zapewnia analitycznej metody identyfikacji ORME per se, ale raczej wykrywa obecność pary lub par elektronów, które posiadają wszystkie specjalnie przygotowane ORME i których metale T nie mają pod żadnym warunkiem. Kluczowe znaczenie ma istnienie dubletu, a nie jego dokładne położenie w widmie IR. Lokalizacja może się zmieniać z powodu energii wiązania, potencjału chemicznego pojedynczego elementu w ORME, wpływu zaadsorbowanej wody, wariancji samego przyrządu analitycznego lub dowolnego zewnętrznego pola magnetycznego.
Figura 4 przedstawia widmo w podczerwieni z ORME rodu argonu po obróbce wyżarzania i pokazuje obecność dubletu przy 1429,53 cm -l i 1490.99 cm -1 . ORME iryd po traktowaniu wodorem bez wyżarzania wykazuje dublet przy 1432,09 cm -l i 1495,17 cm -l . Te dublety są przykładami przesunięć, które zachodzą w zależności od chemicznej energii wiązania lub indywidualnego ORME i warunków przygotowania. Odpowiednio, widma w podczerwieni ORME według niniejszego wynalazku będą miały dublety w zakresie

- 11 -
1400 cm -1 do 1600 cm -1 . Ten dublet wskazuje na parowanie elektronów i późniejszy dwupoziomowy układ elektroniczny, który zawierają ORME.
Monoatom T-metalu, który jest w stanie utlenienia -1, ma niższy stan energetyczny niż ten sam T-metal w stanie zerowym z wiązaniem metal-metal. To obniżenie reakcji perturbacyjnej między elektronami i jądrem monoatomu ze względu na zwiększony stopień swobody pozwala jądrze rozszerzyć swoje pole dodatnie, aby objąć normalnie nieekranowane elektrony walencyjne d i s. To dodatnie pole magnetyczne zmniejsza energie odpychania kulombowskiego, które normalnie istnieją między elektronami walencyjnymi. Parowanie tych elektronów staje się możliwe i z czasem następuje. Parowanie elektronów zapewnia bardziej stabilny i niższy stan energetyczny monoatomu.
Stan ORME zostaje osiągnięty, gdy pary elektronów utworzą się w monoatomie. Zjawiskiem par elektronów jest to, że oddziałujące ze sobą sparowane elektrony początkowo oddziałują na siebie, emitując energię fononu. Całkowita energia pary zmniejsza się z czasem, aż osiągnie minimum, w którym nie są emitowane żadne fonony. Ten stan został nazwany przez fizyków „adiabatycznym stanem podstawowym”. Ten stan parowania elektronów jest całkowitym niższym stanem energetycznym, podobnie jak chemiczne kombinacje pierwiastków są w niższym stanie energetycznym niż składowe elementy niepołączone. Na przykład, w ten sam sposób, który wymaga energii do dysocjacji wody w H 2 i O 2 zajmie energii pękania parę elektronów.
Ponieważ ten proces emisji fononów przez elektrony podczas parowania jest funkcją temperatury i czasu, wyżarzanie termiczne może skrócić czas wymagany do osiągnięcia stanu podstawowego, tj. Sparowania wszystkich elektronów walencyjnych. Strona chłodząca cyklu wyżarzania jest niezbędna do uzyskania pełnej konwersji do stanu S-ORME. Chłodzenie do temperatury pokojowej jest wystarczające dla wszystkich ORME pierwiastków, z wyjątkiem srebra, miedzi, kobaltu i niklu, które wymagają niższej

- 12 -
temperatura. Dlatego wyżarzanie termiczne zmniejsza zależność par elektronów od czasu w osiąganiu ich najniższej całkowitej energii.
Wszystkie pary elektronów w najniższym stanie energetycznym, w przeciwieństwie do pojedynczych elektronów, mogą istnieć w tym samym stanie kwantowym. Gdy ten jednolity stan kwantowy zostanie osiągnięty, para elektronów może nie tylko poruszać się z zerowym oporem wokół monoatomu, ale także może poruszać się z zerowym oporem między identycznymi ORME, które znajdują się w przybliżeniu 20 A lub mniej od siebie, bez przyłożonego potencjału napięcia. Gdy makro-układ o wysokiej czystości, jednoelementowy ORME osiąga dalekosiężny ruch kwantowej pary elektronów, ten układ wielu ciał według niniejszego wynalazku jest określany jako układ S-ORME.
System S-ORME nie ma struktury krystalicznej, ale poszczególne ORME z czasem same się rozmieszczą w układzie tak jednolicie, jak to możliwe. Zastosowanie minimalnego zewnętrznego pola magnetycznego spowoduje, że system S-ORME zareaguje, tworząc ochronne zewnętrzne pole [„Meissner Field”], które obejmie wszystkie te S-ORME w granicach 20 A. W znaczeniu stosowanym w niniejszym dokumencie „minimalne zewnętrzne pole magnetyczne” definiuje się jako pole magnetyczne znajdujące się poniżej krytycznego pola magnetycznego, które powoduje zapadanie się pola Meissnera. To pole jest generowane przez ruch pary elektronów w układzie jako odpowiedź na minimalnie przyłożone pole magnetyczne. Systemy (Ir) S-ORME i (Au) S-ORME mają minimalne pole krytyczne ('' H c1''), która znajduje się poniżej pola magnetycznego ziemi. Minimalne pole krytyczne dla (Rh) S-ORME znajduje się nieco powyżej pola magnetycznego ziemi. Kiedy rozpocznie się przepływ strumienia kwantowego, z powodu przyłożenia minimalnego zewnętrznego pola magnetycznego dublet w widmie IR zniknie, ponieważ pary elektronów nie są już związane w ustalonym położeniu na pojedynczych monoatomach ORME.
Gdy pole zastosowane zewnętrznie przekroczy poziom, który pokonuje ochronne pole Meissnera

- 13 -
System S-ORME („H c2 ”), wówczas wszelkie elektrony przemieszczające się między poszczególnymi atomami ORME wykażą odpowiedź typu AC Josephsona. Uczestniczące ORME będą działać jako bardzo precyzyjne urządzenie do dostrajania emisji elektromagnetycznych pochodzących z wolnych elektronów między ORME. Częstotliwość tych emisji będzie proporcjonalna do przyłożonego zewnętrznego pola magnetycznego. Potencjalny zewnętrzny jeden mikrowoltów spowoduje częstotliwości elektromagnetyczne 5x10 8 cykli na sekundę. Częstotliwości promieniowania anihilacyjnego (około 10 20cykli na sekundę) będzie częstotliwością graniczną możliwej emisji. Odwrotny fizyczny proces dodawania określonych częstotliwości może generować odwrotną zależność, tzn. Dla każdej określonej zastosowanej częstotliwości zostanie wytworzone określone napięcie.
ORME można przekształcić w składowe metale T, ale, jak wspomniano, nie można ich zidentyfikować jako specyficzne metale T w stanie ORME. Jeśli określony ORME powstaje z określonego metalu T za pomocą procedury według niniejszego wynalazku, można jedynie potwierdzić konwencjonalnymi metodami analitycznymi, że konkretny ORME utworzono przez odtworzenie go jako metalu T. Ponadto zastosowania, do których kierowane są ORME, ustalą ich związek z konkretnym metalem T na podstawie sposobu, w jaki ORME działa w tym zastosowaniu, w porównaniu z wydajnością dostępnych w handlu pochodnych tego metalu. Przykładem jest wydajność komercyjnego rodu jako katalizatora utleniania wodoru w porównaniu z wydajnością ORME rodu stosowanego w katalizatorze utleniania wodoru.
Uważa się, że istnieją fizyczne i chemiczne różnice w odniesieniu do różnych ORME, ale obecnie takie różnice nie są znane. Dowód natury określonego ORME według tego wynalazku opiera się na obecności dubletu w widmie IR, odtworzeniu każdego ORME z powrotem do jego składowego metalu T i jego

- 14 -
wyjątkowa wydajność w określonych zastosowaniach w porównaniu do składowego T-metalu.
ORME są przekształcane w ich pierwotny T-metal za pomocą wiązania chemicznego z elementem dostarczającym elektrony, takim jak węgiel, który jest zdolny do nakładania się orbitalnego elektronu i „spin spin”. Gdy G-ORME jest chemicznie związany z węglem w wodnym roztworze alkoholu etylowego pod określonym potencjałem, powstaje tlenek węgla i ORME tworzy Au + Au + , czarny osad, który przy ciągłym stosowaniu potencjału i odwodnieniu redukuje się do Au + 1 Au -1, okrzemka związana metalem ze złotem. Niniejszy wynalazek ustala, że ​​wysoki potencjał przyłożony do roztworu zmusza elektron do wejścia na orbitę, eliminując w ten sposób parę elektronów. Pierwszy potencjał, który dla G-ORME wynosi około -2,2 V, a dla innych ORME wynosi między -1,8 i -2,2 V, przywraca d nakładanie się orbity. Ostateczny potencjał -2,5 V pokonuje potencjał wody do osadzania złota na katodzie.
ORME to pojedyncze atomy metalu T bez d nakładania się orbitalnego. ORME nie są zgodne z zasadami fizyki, które są ogólnie stosowane do okrzemek lub większych skupisk metali (np. Z pasmami przewodzenia). Fizyka orbitali elektronowych jest w rzeczywistości bardziej podobna do tych odnoszących się do gazu lub roztworu stałego, które wymagają oceny gęstości między atomami na większych odległościach. I odwrotnie, obliczenia orbit atomowych metali o wysokiej gęstości atomowej dają wyniki odpowiadające przegrupowaniu ładunku walencyjnego.
Kiedy odległości atomowe elementów są zwiększane poza krytyczną odległość kulombowską, między zajętymi orbitalami a niezajętymi orbitalami powstaje przerwa energetyczna. Atom jest zatem izolatorem, a nie metalem. Fizycy podczas określania energii pasma elektronowego małych skupisk atomów sugerują, że zajęcie pasm powinno zostać zmienione, jeśli całkowita energia ma zostać zminimalizowana. Metaliczny układ orbitalny elektronów prowadzi do obliczeń energii, których wyniki są niespójne

- 15 -
ponieważ energie stanów rzekomo zajętych są wyższe niż stanów rzekomo niezajętych. Jeśli ten stan zostanie złagodzony, a pasma będą mogły się ponownie wypełniać w celu dalszego obniżenia całkowitej energii, oba pasma zostaną częściowo wypełnione. To ponowne zaludnienie, jeśli zostanie przeprowadzone w obecności nieograniczonego źródła elektronów (warunki redukujące), zapewni całkowity stan energetyczny atomu, który jest znacznie niższy lub niższy od atomu, ponieważ występuje on w postaci metalicznej. Ta niższa energia jest wynikiem orbitalnej przegrupowania elektronów w elemencie przejściowym. Wynikową formą elementu jest ORME.
ZAKRES WYNALAZKU
Tworzenie i istnienie ORME ma zastosowanie do wszystkich metali przejściowych i szlachetnych układu okresowego i obejmuje kobalt, nikiel, miedź, srebro, złoto i metale z grupy platynowców, w tym platynę, pallad, rod, iryd, ruten i osm, które mogą mają różne układy orbitalne d i s, które są nazywane metalami T.
Metale T, poddane konwencjonalnej chemii na mokro, ulegną dezagregacji według różnych znanych poziomów, ale nie poza stanem okrzemkowym. Konwencjonalne techniki mokrej chemii, jeśli będą stosowane dalej niż normalnie oczekiwany poziom dezagregacji (diatom) w obecności wody i metalu alkalicznego, np. Sodu, potasu lub litu, najpierw utworzą diatom, a następnie elektronowo orbitalnie przestawią się na -metaliczna, monoatomowa postać metalu T, tj. ORME.
ORME można ponownie zebrać do postaci metalu T, stosując konwencjonalne techniki chemii na mokro, poddając ORME dwustopniowemu potencjałowi elektrycznemu w celu „utlenienia” pierwiastka do postaci metalicznej.
ORME według tego wynalazku występują w naturze w nieczystej formie w różnych materiałach, takich jak sodowa plagioklaza lub kalcydyczna ruda plagioklaz. Ze względu na swoją niemetaliczną, orbitalnie uporządkowaną formę monoatomową ORME nie są

- 16 -
wykryte w tych rudach jako odpowiednie „metale” przy użyciu konwencjonalnej analizy i odpowiednio, dopóki niniejszy wynalazek nie został wykryty, wyizolowany lub oddzielony w czystej lub zasadniczo czystej postaci. Ich obecność w postaci niemetalicznej tłumaczy niekonsekwentną analizę uzyskaną czasami podczas analizy rud metali, przy czym analiza ilościowa pierwiastków stanowi mniej niż 100% masy rudy.
WYKORZYSTANIE ORME
ORME, które są pojedynczymi atomami metali T i dzięki ich orbitalnemu przegrupowaniu mogą istnieć w stabilnej i praktycznie czystej formie, mają inne właściwości chemiczne i fizyczne niż ich odpowiedni metal T. Ich stabilność termiczna i chemiczna, ich charakter niemetaliczny oraz rozmiar cząstek to cechy charakterystyczne czyni ORME odpowiednimi do wielu zastosowań.
Przygotowano S-ORME rodu i irydu, które wykazują cechy nadprzewodnictwa. Te S-ORME, jak tu opisano, są w niższym stanie energetycznym w porównaniu z ich odpowiednim metalem T, a zatem mają niższą temperaturę bezwzględną. Temperatura bezwzględna układu S-ORME w porównaniu z temperaturą bezwzględną odpowiedniego metalu T jest znacznie niższa, podobnie jak w przypadku stanu, w którym metal przechodzi przez szkło. S-ORME, mające bardzo niską temperaturę bezwzględną, są dobrymi nadprzewodnikami. Te same cechy dotyczą wszystkich ORME. Zgodnie z tym, nowe źródło materiałów nadprzewodzących jest udostępnione przez ten wynalazek. Te nowe materiały wymagają znacznie mniejszego usuwania energii, aby osiągnąć stan nadprzewodnictwa, a zatem
ORME według tego wynalazku mogą być stosowane do szerokiego zakresu celów ze względu na ich unikalne właściwości elektryczne, fizyczne,

- 17 -
właściwości magnetyczne i chemiczne. Niniejsze ujawnienie podkreśla jedynie nadprzewodnictwo i katalizę, ale istnieją znacznie szersze potencjalne zastosowania, w tym wytwarzanie energii.
Po ogólnym opisaniu wynalazku, obecnie preferowane przykłady wykonania zostaną przedstawione w odniesieniu do rysunku. Na rysunku
RYS. 1 jest wykresem elementów przejściowych pokazującym zasadę liczby kwantowej w funkcji liczby atomowej;
RYS. 2 jest schematycznym szkicem aparatu do osadzania elektrod stosowanego do formowania metalicznego złota z G-ORME;
RYS. 3 jest schematycznym rysunkiem aparatu do separacji stosowanego do oddzielania ORME od rud według niniejszego wynalazku;
RYS. 4 jest wykresem widma w podczerwieni pochodzącym z analizy ORME rodu;
RYSUNEK 5 to cykliczna ocena magnetometrii irydu S-ORME, pokazująca zjawiska magnetyzacji ujemnej i minimalne (H c1 ) i maksymalne (H c2 ) pola krytyczne. Ponadto efekt Josephsona wykazuje przepływ prądu kompensacyjnego w odpowiedzi na oscylacje próbki w zmiennym polu magnetycznym prądu stałego;
RYS. 6 jest różnicową analizą termiczną (DTA) zredukowanego wodorem irydu wyżarzonego w atmosferze helu. Reakcja egzotermiczna do 400 ° C jest spowodowana zerwaniem wiązania wodoru i / lub wody, a reakcja egzotermiczna rozpoczynająca się w 762 ° C jest spowodowana parowaniem elektronów i kolejnymi emisjami fononów, co prowadzi do rozwoju układu S-ORME dla irydowego ORME;
RYS. 7 to TGA monoatomów irydu o zmniejszonej zawartości wodoru poddanych czterem (4) cyklom wyżarzania w atmosferze He. Przedstawia wykres czasu ogrzewania i chłodzenia w porównaniu do

- 18 -
temperatura. Porównanie z rysunkiem 6 pokazuje początkową utratę masy z powodu zerwania wodoru i ewentualnie wiązania wody. Znaczącym dowodem jest wskazana na skali utrata masy odpowiadająca drugiej reakcji egzotermicznej pokazanej na FIGURZE 6 : i
RYSUNKI 8-17 są wykresami wagowymi / temperaturowymi przemiennego ogrzewania i chłodzenia w pięciu cyklach irydowego S-ORME w atmosferze He.
W przykładach części są wagowe, chyba że wyraźnie zaznaczono inaczej.
Przygotowanie G-ORME
G-ORME przygotowano z metalicznego złota w następujący sposób:
(1) 50 mg złota (czystość 99,99%) zdyspergowano w 200 ml aqua regia, aby uzyskać skupiska atomów złota.
(2) 60 ml stężonego kwasu chlorowodorowego dodano do dyspersji i mieszaninę doprowadzono do wrzenia i kontynuowano gotowanie, aż objętość zmniejszyła się do około 10-15 ml. Dodano 60 ml stężonego HCl, próbkę doprowadzono do wrzenia i sprawdzono ewolucję dymów NOCl. Proces powtarzano do momentu, gdy nie wydzielały się dalsze opary, co wskazuje, że kwas azotowy został usunięty, a złoto zostało całkowicie przekształcone w chlorek złota.
(3) Objętość dyspersji zmniejszono przez ostrożne ogrzewanie, aż sól po prostu wyschła. Stosowane tu określenie „po prostu wysuszyć” oznacza, że ​​cała ciecz została zagotowana, ale stała pozostałość nie została „upieczona” ani spalona.
(4) Właśnie suche sole ponownie zdyspergowano w aqua regia i powtórzono etapy (2) i (3). Ta obróbka zapewnia skupiska chlorku złota o więcej niż 11 atomach.
(5) 150 ml 6 M kwasu chlorowodorowego dodano do właśnie suchych soli i ponownie zagotowano w celu odparowania cieczy do samych suchych soli. Ten krok powtórzono cztery razy. To

- 19 -
procedura prowadzi do większego stopnia podziału w celu zapewnienia mniejszych skupisk chlorku złota. Pod koniec tej procedury otrzymuje się pomarańczowo-czerwoną sól chlorku złota. Sól analizuje za zasadniczo czystą Au 2 Cl 6 .
(6) Chlorek sodu dodaje się w ilości, przy której sód jest obecny w stosunku 20 moli sodu na mol złota. Następnie roztwór rozcieńcza się wodą dejonizowaną do objętości 400 ml. Obecność wodnym roztworem chlorku sodu, stanowi sól sodowa 2 Au 2 Cl 8 . Obecność wody jest niezbędna do rozerwania okrzemek złota.
(7) Wodny roztwór chlorku sodu jest bardzo delikatnie gotowany do właśnie suchej soli, a następnie sole rozpuszcza się naprzemiennie w 200 ml wody dejonizowanej i 300 ml 6 M kwasu chlorowodorowego, aż do momentu wykazania dalszej zmiany koloru. 6 M kwas solny stosuje się w ostatnim zabiegu.
(8) po ostatnim traktowaniu z 6M kwasem solnym, a następnie boildown, sprawiedliwy suchą sól rozcieńcza się 400 ml dejonizowanej wody w celu zapewnienia monoatomowe roztwór soli złota z NaAuCl 2 „XH 2 O. pH wynosi około 1,0.
(9) Wartość pH dostosowuje się bardzo powoli rozcieńczonym roztworem wodorotlenku sodu, ciągle mieszając, aż pH roztworu pozostanie na stałym poziomie 7,0 przez okres ponad dwunastu godzin. To dostosowanie może potrwać kilka dni. Należy zachować ostrożność, aby podczas neutralizacji nie przekroczyć pH 7,0.
(10) Po ustabilizowaniu pH na poziomie 7,0, roztwór delikatnie gotuje się do 10 ml i dodaje 10 ml stężonego kwasu azotowego w celu uzyskania azotanu sodowo-złotego. Jak widać, azotan jest utleniaczem i usuwa chlorek. Otrzymany produkt powinien mieć białe kryształy. Jeśli czarny lub brązowego osadu, oznacza to, że nadal istnieje Na 2 Au 2 Cl 8 obecny. Jeśli jest obecny, konieczne jest ponowne uruchomienie procesu w kroku (1).

- 20 -
(11) Jeśli otrzymane są białe kryształy, roztwór gotuje się w celu uzyskania po prostu suchych kryształów. Ważne jest, aby nie przegrzewać, tj. Piec.
(12) 5 ml stężonego kwasu azotowego dodaje się do kryształów i ponownie gotuje w miejscu, w którym roztwór schnie. Ponownie ważne jest, aby nie przegrzewać się ani piec. Etapy (11) i (12) zapewniają całkowitą konwersję produktu do azotanu sodowo-złotego. Nie ma chlorków.
(13) Dodaje się 10 ml wody dejonizowanej i ponownie gotuje się do samych suchych soli. Ten krok powtarza się raz. Ten etap eliminuje nadmiar kwasu azotowego, który może być obecny.
(14) Następnie właśnie suchy materiał rozcieńcza się do 80 ml wodą dejonizowaną. Rozwiązanie to ma pH około 1. Etap ten powoduje, że azotan odciąć w celu uzyskania NaAu w wodzie z dodatkiem niewielkiej ilości HNO 3 pozostałych.
(15) Wartość pH dostosowuje się bardzo powoli rozcieńczonym wodorotlenkiem sodu do 7,0 + 0,2. To wyeliminuje cały wolny kwas, pozostawiając tylko NaAu w wodzie.
(16) NaAu hydrolizuje z wodą i dysocjuje, tworząc HAu. Produkt będzie białym osadem w wodzie. Atomy Au mają na powierzchni wodę, która tworzy obszerny produkt podobny do bawełny.
(17) Biały osad zdekantowano z ciemnoszarych ciał stałych i przesączono przez bibułę filtracyjną z azotanu celulozy 0,45 mikrona. Wszelkie ciemnoszare ciała stałe aurku sodu powinny zostać ponownie rozpuszczone i ponownie przetworzone, począwszy od etapu (1).
(18) Przefiltrowany biały osad na bibule filtracyjnej suszy się próżniowo w 120 ° C przez dwie godziny. Suche ciało stałe powinno mieć jasnoszary kolor, który jest HAuXH 2 O i można go łatwo usunąć z bibuły filtracyjnej.
(19) Monoatomowe złoto umieszcza się w porcelanowej łodzi zapłonowej i wyżarza w temperaturze 300 ° C w atmosferze gazu obojętnego w celu usunięcia wodoru i utworzenia bardzo stabilnego chemicznie i termicznie monomeru białego złota.

- 21 -
(20) Po schłodzeniu zapalone białe złoto można oczyścić z pozostałych śladów sodu, trawiąc rozcieńczonym kwasem azotowym przez około godzinę.
(21) Nierozpuszczalne białe złoto sączy się przez 0,45 mikrona papieru i suszy próżniowo w temperaturze 120 ° C przez dwie godziny. Produkt w postaci białego proszku otrzymany z filtracji i suszenia to czysty G-ORME.
G-ORME wytworzony według tego wynalazku będzie wykazywał specjalne właściwości opisane w „Ogólnym opisie” tego zgłoszenia, w tym aktywność katalityczną, specjalne właściwości magnetyczne, odporność na spiekanie w wysokich temperaturach oraz odporność na aqua regia i atak cyjanku.
PRZYKŁAD 2
ODZYSKIWANIE ZŁOTA METALICZNEGO
Z NATURALNIE WYSTĘPUJĄCEGO MATERIAŁU ZAWIERAJĄCEGO G-ORME
(1) 300 g wysuszonego materiału oznaczonego konwencjonalnymi technikami w celu wykazania braku obecności złota, zmielonego do mniej niż 200 oczek, umieszcza się w naczyniu o pojemności jednego galonu, wyposażonym w elektrody, z 120 g NaCl (sól kamienna Morton), 10 g KBr, i 2 litry wody z kranu.
(2) Anoda składa się z pary prętów spawalniczych z włókna węglowego 3/8 "x 12" owiniętych razem drutem miedzianym nr 10. Katoda składa się z rurki szklanej 1-5 / 8 "ID x 14" ze spiekiem szklanym o średniej porowatości (ASTM 10-15 M) z paskiem ze stali nierdzewnej 1 "x 15" x 1/16 "w roztworze 36 g / l NaCl (około 500 ml). Obie elektrody są umieszczone w naczyniu na próbki i podparte zaciskami rozciągającymi się na około 5 "do roztworu próbki.
(3) Próbkę umieszcza się na stole rolkowym przy około 10 obrotach na minutę. Elektrody są podłączone do zasilacza składającego się ze 120 V woltowego w połączeniu z prostownikiem 400–600 PIV 2-3 A. 100 watowa żarówka i elektrody są połączone szeregowo. Obciążenie prostownika jest podłączone do anody od prostownika

- 22 -
odfiltrowuje całe napięcie ujemne i przepuszcza tylko napięcie dodatnie.
(4) Próbka jest utrzymywana pod obciążeniem przez okres 6–1 / 2 godzin. Końcowe pH mieści się w zakresie 3 - 6,5. Napięcie na elektrodzie wynosi 5 woltów.
(5) Po odłączeniu ładunku próbkę pozostawiono do osadzenia, a roztwór nad osadzonym materiałem usunięto przez dekantację za pomocą pompy perystalicznej.
(6) 800 ml próbki umieszczono w zlewce o pojemności 1000 ml i do roztworu dodano 20 ml stężonego kwasu siarkowego.
(7) Podczas mieszania roztwór powoli gotowano na płycie grzejnej, aż roztwór był po prostu suchy. „Po prostu sucho” ma znaczenie zdefiniowane w przykładzie 1. Po prostu sucha sól zawiera chlorek sodu sodu.
(8) Właśnie suchą sól rozpuszczono w 400 ml dejonizowanej wody i ponownie zagotowano do stanu właśnie suchego. W tym momencie nie powinno być żadnych przebarwień, tzn. Powstaje klarowny roztwór.
(9) Właśnie suchą sól rozpuszczono w 400 ml 6 M HCl, a następnie zagotowano do stanu dokładnie suchego. Etap rozcieńczenia i wrzenia powtórzono czterokrotnie, naprzemiennie z wodą dejonizowaną i płukaniem 6 M HCl, z kontrolowaną sekwencją, tak że ostatnie płukanie przeprowadzono 6M HCl. Celem etapów (8) i (9) jest usunięcie wszystkich śladów utleniacza podchlorynu.
(10) Właśnie suche sole rozpuszcza się w 400 ml bezwodnego etanolu i miesza przez około dziesięć minut. Ten etap polega na rozpuszczeniu soli chlorku złota, aby usunąć chlorek sodu.
(11) Po wymieszaniu zawiesinę przesączono przez bibułę nr 42 na lejku Buchnera.
(12) Do przesączu powoli dodano 5 ml stężonego kwasu siarkowego, wymieszano, a następnie przesącz pozostawiono do odstania na około godzinę. Filtrat był

- 23 -
przefiltrowano przez bibułę filtracyjną nr 42 na lejku Buchnera, a następnie przepuszczono przez filtr 0,5 mikronowego teflonu. Kwas siarkowy wytrąca wszelki wapń. Filtracja usuwa osad i odzyskuje się jasnożółty filtrat, usuwając wszystkie ślady siarczanu wapnia.
(13) Jasnożółty roztwór ponownie zagotowano do sucha, uważając, aby nie zwęglić. W tym momencie nie powinno być dalszego odparowywania etanolu, a po prostu sucha pozostałość powinna być pozbawiona koloru. Pozostałość powinna mieć słodki zapach podobny do spalonego cukru. Występowanie słodkiego zapachu wskazuje punkt końcowy sprowadzania.
(14) Właśnie suchą pozostałość rozpuszcza się w 600 ml dejonizowanej wody, aby uzyskać rozpuszczalną w wodzie postać złota, którą jest auryd złota. W razie potrzeby G-ORME można odzyskać na tym etapie lub przekształcić w metaliczne złoto. W celu odzyskania złota roztwór umieszcza się w zlewce o pojemności 1000 ml i ustawia się jednostkę elektrolizy, jak pokazano na RYSUNKU 2 rysunku.
Jak pokazano na RYSUNKU 2 rysunku, jednostka do elektrolizy zawiera źródło zasilania 220 V, 120 A (20), które jest podłączone do anody (12) i katody (14) ogniwa elektrolitycznego. Roztwór miesza się za pomocą mieszadła magnetycznego (16). Anodę (12) jest elektrodą złota, 2 cm 2 wielkości, na którym złoto w roztworze będzie odkładania się. Katoda (14) składa się z 6,8 cm 2 elektroda platynowa zawarta w komorze Nafion 117 (18). Nafion 117 to membrana kwasu perfluorowęglowodorosulfonowego, sprzedawana przez duPont Company, i membrana przewodząca protony. W komorze Nafion znajduje się 200 ml roztworu elektrolitu zawierającego 5 ml kwasu siarkowego na 600 ml roztworu elektrolitu. Ważne jest, aby komora Nafion była zawsze mokra. Potencjał zmierzono na elektrodach, a następnie zastosowano dodatkowy potencjał -2,2 woltów i utrzymywano przez okres dwóch godzin.

- 24 -
(15) Po dwóch godzinach potencjał zwiększono do 3,0 woltów i utrzymywano przez około 18 godzin. Pęcherzyki powstają zarówno na złotych, jak i platynowych elektrodach. Czarny materiał powstał na złotej elektrodzie po trzech do czterech godzin.
(16) Złotą elektrodę usunięto z roztworu, gdy napięcie było nadal podawane. Elektrodę suszono w suszarce próżniowej przez noc w 115 ° C. Elektrodę ważono przed i po powlekaniu, aby określić ilość zebranego złota.
Złoto metaliczne jest zatem wytwarzane z naturalnie występującej rudy, która poddana konwencjonalnemu badaniu nie wykazuje dodatniego wyniku na złoto.
 
 
PRZYKŁAD 3
Przygotowanie elementów grupy Platinum
W stanie monoatomowym (ORME) z czystych metali
Niemetaliczne monoatomowe elementy przejściowe grupy platyny przygotowuje się w następujący sposób:
(1) Wybrana próbka czystego metalu lub soli metalu z grupy platyny, palladu, rutenu, osmu, rodu lub irydu zostaje sproszkowana na drobno rozdrobniony proszek.
(2) 5,0 g pojedynczego wybranego proszku metalu elementarnego dokładnie miesza się z 30 g nadtlenku sodu i 10 g wodorotlenku sodu (bez krzemionki) w moździerzu agatowym i tłuczku.
(3) Wymieszaną próbkę umieszcza się w tyglu cyrkonowym i stapia nad palnikiem Meeker przy maksymalnym ogrzaniu przez 30 minut.
(4) Po schłodzeniu stopu tygiel umieszcza się w zlewce o pojemności 600 ml zawierającej 300 ml 6 M HCl.
(5) Stop powinien całkowicie rozpuścić się w HCl. Tygiel usuwa się z roztworu i przemywa

- 25 -
woda, a roztwór HCl jest dokładnie sprawdzany pod kątem wszelkich nierozpuszczalnych metali lub tlenków metali, które, jeśli są obecne, muszą zostać odfiltrowane i ponownie stopione, jak w etapie (2) powyżej.
(6) Roztwór HCl delikatnie gotuje się do suchych soli. „Po prostu wysuszyć” ma znaczenie zdefiniowane w przykładzie 1.
(7) Właśnie suche sole rozpuszcza się w 300 ml roztworu 1 HCl o pH 1, a następnie delikatnie zagotowuje ponownie do soli. Sole w tym momencie, w zależności od wybranej próbki metalu, są chlorkami metali alkalicznych wraz z chlorkami metali alkalicznych w klasterach metali szlachetnych.
(8) Procedurę z etapów (6) i (7) powtarza się cztery razy, uważając, aby nie upiec soli.
(9) Sole rozcieńcza się 400 ml dejonizowanej wody.
(10) Do roztworu dodaje się 30 ml stężonego kwasu nadchlorowego, a następnie powoli gotuje się do oparów kwasu nadchlorowego.
(11) Kroki (9) i (10) powtarza się trzy dodatkowe razy. Jeśli roztwór wydostanie się przed dymieniem, konieczne jest dodanie dodatkowych 5 ml kwasu nadchlorowego w celu zastąpienia kwasu utraconego w dymieniu. Jeżeli ruten lub osm jest wybranym metalem, należy wykonać kroki (10), (11) i (12) w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną i spłukać wodą, ponieważ ruten i osm ulatnią się. Sole w tym momencie, w zależności od wybranej próbki metalu, są alkalicznymi monoatomowymi tlenkami metali szlachetnych.
(12) Sole rozcieńcza się do 400 ml wodą dejonizowaną.
(13) pH dostosowuje się bardzo powoli za pomocą roztworu wodorotlenku sodu, aż roztwór utrzyma pH 7,0 + 0,2 przez ponad 12 godzin.
(14) Gotować roztwór przez kilka godzin, dodając dejonizowaną wodę, aby utrzymać 400 ml podczas całego wrzenia, aż powstanie czerwonawo-brązowy osad strącający wodorotlenek, który odsącza się na drobnoziarnistym szklanym filtrze.

- 26 -
(15) Strącony wodorotlenek rozpuszcza się w filtrze ze spiekanego szkła za pomocą 400 ml pH 1 HCl, a następnie gotuje się przez około dziesięć minut. Jeśli próbka zawiera rod lub iryd, bromian sodu należy dodać jako utleniacz przed gotowaniem.
(16) Roztwór powoli zobojętnia się wodorowęglanem sodu do pH 7, roztwór ponownie gotuje się i pozostawia do ostygnięcia.
(17) Powstały osad odsącza się ponownie przez drobny filtr ze spiekanego szkła. Materiałem w tym momencie, w zależności od wybranej próbki metalu, jest monoatomowy wodorotlenek szlachetnego pierwiastka.
(18) Wodorotlenek wraz z filtrem suszono próżniowo w temperaturze 120 ° C przez około 12 godzin.
(19) Wysuszony materiał ostrożnie przenosi się z filtra do kwarcowej łodzi zapłonowej.
(20) Łódź zapłonowa jest umieszczana w zimnym piecu rurowym, a temperaturę powoli (2 ° C / min) podnosi się w atmosferze wodoru do 600 ° C i utrzymuje w tej temperaturze przez godzinę, a następnie powoli (2,5 ° C / min) schładza do temperatura pokojowa pod wodorem, a następnie próbka jest przedmuchiwana argonem przez około godzinę w celu usunięcia zablokowanego wodoru. Materiał, ORME, będzie szarawo-czarnym proszkiem i będzie całkowicie amorficzny do analizy rentgenowskiej. Innymi słowy, certyfikowany czysty metal szlachetny w proszku został przekształcony w postać „nieanalizowaną”.
W tym momencie ORME, w zależności od wybranej próbki elementu, zostaną orbitalnie uporządkowane ze względu na otwór lub otwory orbitalne, tj. Otwór (otwory) dodatnie. ORME identyfikuje się jako posiadające dublet podczerwieni między 1400 a 1600 cm -1 . Dublet wskazuje na obecność pary elektronów poruszającej się między orbitalami d i s.
Materiały te mają wiele zastosowań, jak opisano wcześniej, z których jednym jest katalizator w ogniwie elektrochemicznym.

- 27 -
PRZYKŁAD 4
PROCEDURA SEPARACJI GRUPY PLATYNOWEJ
ELEMENTY (PGE) Z RUDY ZAWIERAJĄCE ORME
Klasa rud przetwarzanych w celu utworzenia ORME, analizowana za pomocą konwencjonalnych przyrządów zwykle używanych do oznaczania metali z grupy platynowców (PGM), wskazuje, że zasadniczo nie ma metali z tej grupy PGM.
Przy oddzielaniu PGE od rudy kluczowe znaczenie ma obróbka wstępna próbki rudy. Jeśli próbka nie zostanie odpowiednio przygotowana, PGE w stanie ORME są praktycznie niemożliwe do rozdzielenia. Oddzielone elementy niekoniecznie są w stanie ORME.
Celem obróbki wstępnej jest przede wszystkim usunięcie krzemionki. Obróbka wstępna obejmuje kruszenie i sproszkowanie rudy do drobnego proszku (-200 oczek). Próbkę 50 g sproszkowanej rudy i 100 g bifluorku amonu, NH 4 HF 2 , odważa się i umieszcza w 1000 ml zlewce teflonowej. Rudę i NH 4 HF 2 zwilża się wodą destylowaną i dodaje około 200 ml HF (kwas fluorowodorowy). Próbkę piecze się do sucha na płycie grzejnej. Tę procedurę powtarza się czterokrotnie z większą ilością HF. Próbka jest przenoszona na platynowe naczynie i pieczona w gorącym płomieniu, aż próbka zmieni kolor na matowo czerwono-brązowy. Po tym zabiegu, większość krzemionki został usunięty H 2 SIF 6 (białe opary, które wydzielają się podczas prażenia).
Próbka jest teraz umieszczana w tyglu cyrkonowym z 200 g NaNO 3 (azotan sodu) i 500 g Na 2 CO 3 (węglan sodu). Próbka jest następnie łączona za pomocą palnika Fishera i palnika propanowego do czerwonego stopu. Po ochłodzeniu fuzja powinna mieć kolor akwamarynowy lub jasnobrązowy. Jasnobrązowy kolor oznacza, że ​​próbka przeszła przez etap akwamaryny. Nie stwarza to problemów przy późniejszym oddzielaniu i określaniu PGE. Jeśli stop ochłodzi się do jasnozielonego koloru, fuzja nie będzie

- 28 -
plete. Należy go ponownie stopić, aż osiągnie punkt końcowy akwamaryny.
W tyglu cyrkonowym zawierającym schłodzony stop umieść pręt mieszający pokryty teflonem w kształcie litery „X” i minimalną ilość wody destylowanej. Umieść tygiel w zlewce i przykryj szkiełkiem zegarkowym. Umieść zlewkę na płytce do mieszania, aby zawiesić / rozpuścić próbkę z tygla. Do usunięcia należy użyć minimalnej ilości wody destylowanej. Próbka jest teraz gotowa do destylacji.
(1) DESTYLACJA I SEPARACJA OSMIUM I RUTENU
Pierwsze PGE są oddzielane przez destylację kwasu nadchlorowego z destylacją rutenu i osmu jako RuO 4 i OsO 4 . Platyna, pallad, rod i iryd są pozostawiane w ługu garnkowym. Aparatura do destylacji w formie schematycznej jest zilustrowana na RYSUNKU 3 rysunku, zastosowana na próbce rudy o masie 5 g.
Nawiązując do RYSUNKU 3 rysunku,
Kolba nr 1 ma objętość 500 ml i zawiera 5 g rudy w 250 ml roztworu / zawiesiny.
Kolba nr 2 ma objętość 250 ml z 60 ml 1: 1 HCl i 15 ml 30% H 2 O 2.
Kolba nr 3 ma objętość 50 ml z 20 ml 1: 1 HCl i 15 ml 30% H 2 O 2 .
Kolbę 4 ma ml objętości z 100 ml 1 200: 1 nasyconego HCI SO 2 (dwutlenek siarki).
Kolby # 5 i # 6 mają objętość 100 ml z 60 ml 1: 1 HCl nasyconego SO2 .
Wszystkie kolby są połączone szklanymi kanałami i szlifowanymi szklanymi złączami kulowymi i gniazdowymi.
Podczas przebiegu destylacji, jak następuje: a zamknięty system jest używany w N 2 (azot) jako gaz nośny Ruo 4 i OsO 4 . Do kolby # 1 60 ml 70% HClO 4 (kwas nadchlorowy) powoli dodaje się z rozdzielacza 10. Po dodaniu całego HClO 4 kolbę ogrzewa się. W temperaturze

- 29 -
w temperaturze 105-112 ° C widać, jak biała chmura wpływa do Kolby # 2. Ogrzewanie jest kontynuowane, dopóki opary HClO 4 nie zaczną odpływać w temperaturze około 175 ° C. Ogrzewanie jest kontynuowane do 210 ° C, gdy temperatura przestaje rosnąć. System jest następnie chłodzony do 100 ° C. W tym momencie dodano 20 ml 70% HClO 4 i 20 ml wody destylowanej dodaje się do kolby nr 1, również za pośrednictwem rozdzielacza; i system ponownie ogrzewa się do 210 ° C, a następnie ponownie chłodzi do 100 ° C. 10 ml 70% HClO 4 i 10 ml wody destylowanej dodaje się do kolby nr 1 i próbkę ponownie ogrzewa się do 210 ° C. Destylację powtarza się jeszcze raz.
Po czwartym destylacji ciepła w kolbie nr 1 jest wyłączony, a ciepło doprowadza się do kolby nr 2, doprowadzając do wrzenia powoli generują OsO 4 po wyjęciu z RuO 4 frakcji. Gaz usuwający azot wciąż przepływa i należy go kontrolować, aby zapobiec przepływowi wstecznemu. Gotowanie kontynuuje się, aż kolba # 3 będzie prawie pełna lub H 2 O 2 zostanie prawie wyparta z kolby # 3. Obecność H 2 O 2 wskazuje drobnych pęcherzyków tworzących na całej powierzchni szkła. Cały system jest następnie schładzany do temperatury pokojowej, przy czym gazowy azot przepływa w sposób ciągły przez chłodzenie.
Kolby przyjmujące destylację są następnie demontowane. Kolba # 4, # 5 i # 6 zawiera frakcję osmu jako OsO 4 . Są one łączone w zlewce o pojemności 600 ml. Kolba nr 2 i nr 3 zawiera frakcję rutenu jako RuO 4 i łączy się w zlewce o pojemności 600 ml. Zawartość kolby nr 1, który zawiera platynę, pallad, rod, iryd i są zatrzymywane w kolbie destylacyjnej w celu usunięcia HCIO 4 drogą ogrzewania do suchej masy, jak opisano w rozdziale 4. Frakcje te są gotowe do dalszej analizy i rozdzielania. Frakcje osmu i rutenu muszą pozostawać w roztworze w temperaturze pokojowej przez 16–24 godzin przed kontynuowaniem etapów (2) i (3).

- 30 -
(2) SEPARACJA OSMIUM
Destylat osmu po 16-24 godzinach przebywania w temperaturze pokojowej jest przetwarzany w następujący sposób: Frakcja osmu z destylacji jest powoli odparowywana do około 10 ml roztworu. Następnie dodaje się 25 ml stężonego HCl (kwasu chlorowodorowego) i próbkę ponownie odparowuje się do około 10 ml. Jest to powtarzane pięć razy. Podczas ostatniego trawienia próbkę ostrożnie przenosi się do wilgotnych soli, po czym rozcieńcza się ją do 200 ml wodą destylowaną i doprowadza do wrzenia. Gorący roztwór sączy się przez bibułę Whatmana nr 42, przemywając minimalną ilością 0,1 N HCl.
Po ochłodzeniu do temperatury około 40 ° C, pH próbki powoli doprowadzono na kalibrowanego miernika pH, stosując nasycony roztwór NaHCO 3 (wodorowęglan sodu), pH 4, mieszając energicznie. Następnie roztwór delikatnie gotuje się przez 5-10 minut, usuwa z ognia i odstawia na co najmniej dwanaście godzin. Osady są osadem uwodnionym o czerwonawo-brązowym odcieniu.
Roztwór sączy się przez suchy wytarowany porcelanowy tygiel filtracyjny za pomocą uchwytu tygla Walters. Większość roztworu dekantuje się przez tygiel filtracyjny, uważając, aby nie zakłócić ani nie unosić osadu. Filtr nie powinien wysychać. Wlać ostatnie 100-200 ml roztworu zawierającego osad do filtra. Można wytworzyć natychmiast osad przemyć gorącą 1% w / v NH 4 roztworu Cl (przesączono przez 0,45 mikronowy podkładki podczas wytwarzania). Zwilżonego gumowego policjanta używa się do dokładnego wyszorowania zlewki i spłukania po każdym szorowaniu gorącym 1% NH 4 Cl.
Tygiel suszy się przez noc w temperaturze 105 ° C w piecu próżniowym. Schłodzony, suche tygiel zważono i przybliżona wartość osm oblicza z tego OsO 2 wagowo.
Gdy tygiel jest ponownie pod próżnią, osad

- 31 -
itate przemywa się dwoma porcjami po 20 ml nasyconego NH 4 roztwór Cl. Pozostawić 100-200 mg stałej NH 4 Cl w osadzie. Suszyć delikatnie w suszarce próżniowej przez 1-2 godziny w temperaturze 100 ° C.
Próbka jest teraz gotowa do redukcji wodoru w piecu rurowym. Umieść tygiel filtracyjny na boku w rurce kwarcowej i włóż rurkę do środka pieca. Rozpocznij przepływ argonu i wodoru przez piec. Pozwól, aby temperatura powoli rosła, aby odwodnić osad bez jego rozpalania. Zmniejszaj przepływ argonu, aż płynie tylko wodór. Następnie mieszaninę ogrzewa się aż do całkowitego 360-375C NH 4 Cl sublimuje.
Kontynuuj ogrzewanie osadu w wodorze tylko w temperaturze 500 ° C przez 20 minut, aby zakończyć redukcję do osmu metalicznego. Ochłodzić tygiel wodorem do temperatury otoczenia. Zastąp wodór dwutlenkiem węgla na 20 minut, aby zapobiec utlenianiu, gdy zredukowany metal zostanie po raz pierwszy wystawiony na działanie powietrza. Odważyć jako elementarny osm.
(3) SEPARACJA RUTENU
Destylat rutenu po 16-24 godzinach siedzenia w temperaturze pokojowej jest przetwarzany w następujący sposób: Frakcja rutenu z destylacji jest powoli odparowywana do około 10 ml roztworu. Następnie dodaje się 25 ml stężonego HCl i próbkę ponownie trawi się do około 10 ml. Ta procedura jest powtarzana pięć razy. Podczas ostatniego trawienia próbkę ostrożnie przenosi się do wilgotnych soli w łaźni parowej. Próbka nie może być wystarczająco gorąca, aby ślady HClO 4 mogły ponownie utleniać ruten. Dodaj 200 ml wody destylowanej i zagotuj roztwór. Przefiltruj gorący roztwór przez bibułkę Whatmana nr 42, przemywając minimalną ilością 0,1 N HCl.
Po ochłodzeniu do temperatury około 40 ° C, pH próbki powoli doprowadzono na kalibrowanego miernika pH, nasyconym roztworem NaHCO 3 do pH 6, stosując energiczne mieszanie. Roztwór doprowadzono do delikatnego wrzenia przez 5-10

- 32 -
minut przed usunięciem go z ognia. Próbkę pozostawia się na co najmniej dwanaście godzin. Ruten wytrąca się w postaci żółtawo-brązowego uwodnionego dwutlenku.
Roztwór filtruje się przez sito o nr 42, bezpopiołową bibułę filtracyjną Whatman zwilżone 1% w / v (NH 4 ) 2 SO 4 (filtrowany przez warstwę 0,45 mikrona w przygotowaniu). Zdekantować większość roztworu przez bibułę filtracyjną, uważając, aby nie zakłócić ani nie unosić osadu. Wlać jednocześnie ostatnie 100-200 ml roztworu zawierającego większość uwodnionego tlenku do papieru. Zwilżony gumowy policjant służy do dokładnego szorowania zlewki. Do zakończenia transferu zastosowano kawałek bezpopiołowej bibuły filtracyjnej # 42 zwilżonej 1% wag./obj. (NH 4 ) 2 SO 4 . Osad przemywa się dwa razy z gorącego 1% w / v (NH 4 ) 2 SO 4i jeden raz z gorącym 2,5% w / v (NH 4 ) 2 SO 4 . Filtr może spłynąć tak sucho, jak to możliwe.
Papier przenosi się do wytarowanej łodzi kwarcowej i delikatnie suszy w piecu w temperaturze 110 ° C.
Łódź umieszcza się w rurce kwarcowej w celu końcowego wypalenia i redukcji w piecu rurowym. Od zimnego startu (poniżej 100 ° C) przepuść próbkę wystarczającą ilością powietrza, aby zapalić papier bez mechanicznej utraty osadu. Powoli zwiększaj temperaturę pieca do 500 ° C i utrzymuj tę temperaturę aż do zakończenia zapłonu papieru. Wyciągnij łódź z ogrzewanej sekcji i pozwól jej ostygnąć do temperatury 150 ° C lub niższej. Przedmuchaj rurkę argonem, a następnie wodorem. Zakończ redukcję wodoru próbką w sekcji ogrzewanej w 500 ° C, a następnie do 600 ° C przez 20-30 minut.
Wyciągnij próbkę z ogrzewanej sekcji, aby ostygła do temperatury poniżej 100 ° C, a wodór przepływał przez próbkę. Zakończ chłodzenie dwutlenkiem węgla do temperatury otoczenia (około 10-15 minut).
Schłodzoną ruten przemywa dwukrotnie 1% w / v (NH 4 ) 2 SO 4 , w celu rozpuszczenia resztek soli rozpuszczalnej. Zapal ponownie w powietrzu i wodorze, jak opisano powyżej. Zważyć jako pierwiastkowy ruten.

- 33 -
(4) SEPARACJA PLATYNY
Platyna, pallad, rod, iryd i frakcji w HCIO 4 z destylacji zatęża się do sucha w zlewce. Procedura zajmuje dużo czasu i uwagi od HClO 4 jest usuwany. Gdy próbka osiągnie stan suchej soli i zostanie schłodzona, dodaje się wodę destylowaną i stężony HCl i próbkę ponownie odparowuje. Wodę, obróbkę HCl powtarza się jeszcze dwa razy. Po ostatnim odparowaniu próbka jest rozcieńczana wodą destylowaną do 300 ml. Próbka jest teraz gotowa do oddzielenia platyny od rodu, palladu i irydu. Na tym etapie można zastosować proces wymiany jonowej, który jest przeznaczony do wytwarzania większych ilości oddzielnych ORME, lub nieprecyzyjny rozdział ilościowy. Poniższa procedura szczegółowo opisuje rozdział ilościowy.
Próbkę doprowadza się do wrzenia i 200 ml 10% wagowo / objętościowych NaBrC wagowo 3 roztworu (bromianu sodu) i próbkę ponownie gotowana. Gdy próbka osiągnęła temperaturę wrzenia, usuwa się go przed ciepłem, ochłodzono do 40 ° C, a pH doprowadza się do kalibrowanego miernika pH na pH 6 nasyconym frytek 3 rozwiązania. 100 ml 10% NaBrC 3 dodaje się i roztwór doprowadzono do łagodnego wrzenia w ciągu 15 minut. Próbka jest następnie schładzana i p
2020-03-27 (18:00)

status edi8
Data rejestracji: 2007-04-03
Ilość postów: 41774

2623
wpis nr 1 281 433
[ CZCIONKA SPECJALNA ]


Nowojorskie szpitale leczą z coronovirusa witaminą C oraz lekami na malarię
https://www.youtube.com/watch?v=8ATcnUHFWnE
2020-04-17 (09:13)

status edi8
Data rejestracji: 2007-04-03
Ilość postów: 41774

2623
wpis nr 1 286 373
[ CZCIONKA SPECJALNA ]


Kontrola umysłu - wpływ mikrofal na zdrowie.
https://www.youtube.com/watch?v=BgVv3AXwmdI
2020-04-21 (16:14)

status zardzewiały
Data rejestracji: 2010-11-17
Ilość postów: 455

12742
wpis nr 1 287 333
[ CZCIONKA SPECJALNA ]

Temat na czasie.


https://youtu.be/zdVeyBxWjno
2020-04-22 (00:19)

status Zeolit
Data rejestracji: 2015-02-23
Ilość postów: 1622

14328
wpis nr 1 287 431
[ CZCIONKA SPECJALNA ]

Jednym SŁOWEM: Robią z LUDZI G..no.
Dzięki za pliki. Od dawna to jest w użyciu.

Pozdrawiam
2020-04-28 (17:54)

status zardzewiały
Data rejestracji: 2010-11-17
Ilość postów: 455

12742
wpis nr 1 288 887
[ CZCIONKA SPECJALNA ]

Część druga, szczepionka już prawie jest, ale nasz znachor ma wątpliwości.......

https://youtu.be/ZID1v4_CrSs
| Dodaj wpis w tym temacie | Spis tematów | Wyniki lottoStrona: 1 2 ... 20 21 22 ... 62 63
Wyślij wiadomość do admina